Grota Matki Bożej z Lourdes powstała w 1909 r., staraniem brata Wojciecha Pączki T.J., który, jak podaje kronika, był zawiadowcą folwarku ojców Jezuitów. Kosztem tegoż folwarku, ale także przy pomocy mieszkańców Zabełcza wybudowano Grotę Najświętszej Maryi Panny z Lourdes.

Brat, który starał się o tę grotę wyjechał potem na misje do Rodezji (dzisiejsza Zambia). Pod Grotą wykopano studzienkę. Mieszkańcy Zabełcza i okolicy nabrali wielkiego nabożeństwa do tej groty i uciekali się tam do Matki Najświętszej w różnych swoich potrzebach. W lipcu 1931 r. staraniem Brata Teofila Szopińskiego T.J., byłego misjonarza w południowej Afryce, który wtedy kierował folwarkiem w Zabełczu rozbudowano, podwyższono i odnowiono Grotę. Odmalowano figury, całość otoczono nową siatką, poświęcono odnowioną grotę, a do studzienki wlano wody z Lourdes. Ludzie zaczęli zgłaszać się i opowiadać o łaskach doznanych przy Grocie.

Przy tej grocie także wiele razy modlono się opozwolenie na budowę naszego kościoła, a potem o opiekę w czasie budowy. Prace przebiegały szczęśliwie i potrafiliśmy w tak małej parafii, w tak krótkim czasie wybudować świątynię.

Maryja miała nas w swojej opiece. Ludzie często modlą się przy grocie, zapalają świece, proszą o opiekę i dziękują za wysłuchane prośby.

W parafii znajduje się księga łask doznanych dzięki wstawiennictwu Matki Bożej z Lourdes. Kilka lat temu ogrodzono grotę razem z grodzeniem terenu Kościoła.

W październiku 2009 r. uroczyście obchodziliśmy 100-lecie Groty.